Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
casla
cásmhar
casóg
casta
castainéid
castóir
casúireacht
casúr
cat
catach
catachas
catalóg
cath
cathain
cathair
cathaoir
cathaoirleach
cathartha
cathlán
cathróir
cathú
catóirí
catsúil
casúr fir1 uirlis chun tairní a thiomáint nó chun rudaí crua mar mhiotal nó mar chlocha a bhualadh lena snoí nó lena mbriseadh
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
bualadh nó tuargaint le casúr
ord beag, casúr le clocha a chóiriú
a bhfuil cluasa air (casúr cluasach)
(cois in abairtí áirithe) ceann de na géaga a úsáidtear chun siúil; aon ní cosúil leis seo (cos boird, cos pota); clúdach coise (cos treabhsair); lámh, feac, sáfach (cos spáide, cos scine, cos casúir, cos fuipe); an chuid íochtarach (cos leapa)
casúr adhmaid; pasúr
casúr mór trom a oibrítear leis an dá lámh
gléas ceoil mór agus méarchlár air (nuair a bhrúitear na cnaipí leis na méara buaileann casúir bheaga sreanga éagsúla agus baintear nótaí ceoil astu de réir a bhfaid)
gaireas oibre (casúr, siséal, sluasaid, mar shampla)
gléas ceoil sínte ar a thrasna, barraí caola air, faid éagsúla iontu, agus nótaí difriúla uathu nuair a bhuailtear le dhá chasúr bheaga iad
