Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
ciafart
ciall
ciallmhar
ciallú
cian
cian-
cianóg
ciapadh
ciar
ciarbhuí
ciardhuán
ciardhubh
ciaróg
ciarsán
ciarsúr
cíb
cibé
cibeal
cíbleach
cic
ciclipéid
cifle
TORTHAÍ GAOLMHARA
SAN FHOCLÓIR BEAG
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
cealgadh, crá, ciapadh
cloig a chur ar dhuine; céasadh, ciapadh
duine a ghriogadh nó a chiapadh le magadh nó a bheith ag priocadh air nó fearg bheag a chur air leis an iomarca ceisteanna etc. (cráite ag an saol; is mór an crá croí é); brón (mo chreach is mo chrá)
céasadh, ciapadh
ciapadh, crá duine le rud; saighdeadh (á ghriogadh chun feirge)
imirt déanta air; cleachtach, cliste, oilte; ciaptha, cráite, cortha
cur chun báis; crá, ciapadh; maolú (fuaime, péine etc.)
duine nó rud a bhfuil crá nó ciapadh ag baint leis
greadfach a dhéanann an fuacht ar an gcraiceann; ciapadh, crá (sin é oighear an scéil)
briseadh (dlí rialach etc.); éigniú (tearmann, bean, a shárú); bréagnú (argóint a shárú); buachan ar, teacht thar (duine a shárú i rás; níl a shárú le fáil; tá an leathchéad sáraithe aige); teacht roimh, ceapadh, teanntú (sáraigh na ba sin dom); crá, ciapadh (madra ag sárú caorach); tuirsiú (sáraithe ag an obair)
scalladh; ciapadh, cúradh (tá mo chroí scólta acu); (le hadhmad) lúbadh, stangadh, scoilteadh le teas etc.
coilleadh; crá, ciapadh
meáchan (lig sé a throm ar mo ghualainn); ualach, ciapadh (chuir sin trom ar m'intinn); an chuid is mó (tá trom na hoibre déanta); milleán (trom a chur ar dhuine faoi rud)
