Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
corpanta
corparáideach
corpartha
corpeolaíocht
corplár
corpoideachas
corr
corrabhuais
corrach
corradh
corraí
corraiceach
corraíl
corraithe
corraitheach
corrán
corránach
corrmhéar
corrmhíol
corróg
corrthónach
corruair
corr1 bain2 pointe; cúinne, ciumhais (corr tábla; cloch ar a corr)
corr2 bain2 log, poll; maolchnoc
corr3 bain2 éan mór spágach muineálach tanaí a shiúlann trí uisce (corr ghlas, corr mhóna, corr réisc)
corr4 bain2 iasc beag cosúil le heascann (corr ghainimh, corr ghobach)
corr5 aid gan chomrádaí, amuigh leis féin (dhá stoca chorra, an ceann corr); aisteach (bhí sé riamh corr); biorach (slat, coinneal, chorr); cruinn, cuartha (mias chorr)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
ait, corr; iontach; barrúil
taitneamhach; iontach maith; greannmhar; corr
éan cosúil le corr réisc a bhfuil glór domhain aige
tréithe uile duine a dhéanann duine ar leith de; pearsa i ndráma nó i scéal; duine corr nó aisteach, duine ann féin ar fad
ball de choilíneacht; strainséir; éan corr
strainséartha, iasachtach (tíortha coimhthíocha); corr, aisteach (tá blas coimhthíoch air); cúthail, náireach (bheith coimhthíoch le duine); (le haimsir) mínádúrtha
míchothrom (talamh corraiceach); corr (an ceann corraiceach)
cuil bheag a bhainfeadh greim asat, míol corr
aduain; strainséartha, corr
ainmhí sciathánach a bhfuil clúmh agus cleití air; rud óg an éin (éan circe, éan gé); rón óg; duine ait nó uaigneach (éan corr, éan deiridh an áil)
mícheart, ar strae nó ar seachrán; ait, corr
ag imeacht ar fán; gan feidhm, gan mhaith (is fánach an obair agat í); neafaiseach, gan smaoineamh (sampla fánach); ócáideach, corr (ceathanna fánacha); suarach, gan tathag (is fánach an chúis a bhí leis); gan a bheith flúirseach (barra fánacha)
fear fáin nó siúil; oibrí fánach; duine nó rud corr
istigh nó thíos faoi (fobhríste); de chéim nó de ghrád níos ísle (fochoiste); de thábhacht níos lú (fobhrí); corr- , ócáideach (fodhuine, forud, folá)
lán de ghreann, sultmhar; corr, aisteach
ar leith, leis féin; corr, ait; gar dó féin, mór as féin
corrmhíol, míol corr
suntasach; corr, aisteach; arrachtach, gránna, éachtach
trumpadóir; (le duine) éan corr; lútálaí, táthaire; duine a thagann ar cóisir etc. gan chuireadh
