Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
fuarlach
fuarlobhadh
fuarspreosach
fuarthan
fuarthé
fuarú
fuasaoid
fuascailt
fuath
fuathú
fud
fudairnéis
fudar
fuidreamh
fuil
fuilaistriú
fuilchíocrach
fuileadán
fuilibiliú
fuiliú
fuílleach
fuilleamh
fuilteach
Seans gur foirm é fuascailt de:
fuascail »
fuascailt bain2 saoradh ó ghuais nó ó chruachás; slánú (fuascailt an chine dhaonna); réiteach (ceiste) ► fuascailteach aid1 ► fuascailteoir fir3
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
cosaint; fuascailt; anam duine a spáráil
caint ar ais de thoradh ceiste; réiteach, fuascailt (freagra ceiste)
bearna, scoilt, poll; rud atá dúnta a fhuascailt (doras, bosca, leabhar, do bhéal, a oscailt)
a dhéanamh réidh, glanadh; achrann a fhuascailt (snáth a réiteach); deasú, ullmhú, cur in ord (gruaig a réiteach); freagairt, fuascailt (ceist, argóint, a réiteach); aontú (ní go maith a réitíonn siad le chéile); dul síos (le) (ní réitíonn an bia sin liom)
a dhéanamh saor; scaoileadh saor, fuascailt; deimhniú
oscailt, bogadh (snaidhm a scaoileadh; téad a scaoileadh); ligean le (príosúnach a scaoileadh saor; scaoil den iall é); scor, scaipeadh (scaoil an tionól); cealú, deireadh a chur le (pósadh, conradh, a scaoileadh); maolú, fuascailt (brón a scaoileadh); foilsiú (rún a scaoileadh); lámhach (gunna a scaoileadh, duine a scaoileadh le gunna)
saoradh, sábháil ó chontúirt; cúnamh, fuascailt
