Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
fuireach
fuireachas
fuirseadh
fuisce
fuiseog
fuist
fulacht
fulaingt
fulangach
fulmaire
fungas
furasta
furú
fusacht
fústar
fústráil
futa fata
fútráil
ga
gá
gábh
gabha
gabháil
Seans gur foirm é fulaingt de:
fulaing »
fulaingt bain pian nó mairg a bheith ort; cur suas le pian le misneach agus le foighne; iompar, foighneamh, cur suas le (duine a fhulaingt; fulaingt a bheith agat ar fhuacht)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
(le duine) gan mórán fulaingthe ar thuairimí daoine eile
gan fulaingt, mífhoighne; fulaingt thar cuimse
fulaingt fhada, foighne; acmhainn fulaingthe
sealbhú, aimsiú (faigh do chóta agus bí liom); gnóthú (gheobhaidh sé an lámh uachtair ort); soláthar (fuair mé an dochtúir dó); dul trí, fulaingt (má fhaighim scanradh; fuair sí bás; náire a fháil); teacht ar (fuair sí airgead caillte); éirí (bhí an oíche ag fáil dorcha); teacht ar fhios nó ar eolas (fuair mé amach nach é a rinne é); bheith ábalta (ní bhfaighinn a leithéid a rá leat); soláthar, sroicheadh (níl fáil ar a leithéid; níl sé ar fáil, le fáil, go héasca)
foighneach, a bhfuil cumas fulaingthe ann
breith nó tabhairt ó áit go háit eile (ualach a iompar; píopa ag iompar uisce); caitheamh, tabhairt leat (brat a iompar; ag iompar seoil, ag iompar clainne); coinneáil suas (ballaí ag iompar dín); fulaingt (crá croí a iompar); coinneáil (tá iompar ar dheoch aige); múineadh, béasa (tú féin a iompar i gcomhluadar)
bás ar son creidimh nó cúise; fulaingt chráite; taisí mairtírigh nó naoimh
fulaingt, céasadh
fulaingt na purgadóra
