Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
gaineamh
gaineamhchloch
gaineamhlach
gainne
gáinne
gáinneáil
gaíon
gáir
gairbhe
gairbhéal
gairbhseach
gairdeas
gairdín
gairdiú
gaire
gáire
gaireacht
gairéad
gaireas
gairfean
gairgeach
gairid
Seans gur foirm é gair de:
gar »
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
gairm ar dhuine chun do thí, chun cruinnithe etc. (tháinig sé gan chuireadh gan iarraidh)
fógra ginearálta, gairm scoile
cóngar, giorracht (ná tar i mo ghaire)
glao, scairt (gairm na cuaiche); fógra tionóil (gairm scoile, gairm slógaidh); cuireadh chun seirbhíse (tá gairm ó Dhia aige); ceird (gairm bheatha); gáir mholta (mo ghairm thú!)
a bhaineann le ceird nó gairm (oideachas gairmiúil); proifisiúnta (scríbhneoir gairmiúil, imreoir gairmiúil)
gairm, scairt (lig sé glao as; glao an choiligh)
cleachtadh leighis; gairm lia
gradam nó gairm ollaimh
gairm bheatha
gairm nó ordú cúirte, próiseas
oifig nó gairm an tsagairt
béic; glao, gairm (lig scairt leis)
béiceadh; glaoch, gairm (ainm, rolla, a scairteadh); briseadh amach, pléascadh (scairt an ghrian; rinne sé scairteadh gáire)
gairm chúirte a sheachadadh, an dlí a chur, ar dhuine; fónamh, soláthar
focail nó abairtí speisialta a úsáidtear le hábhar nó gairm bheatha ar leith
