Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
gairéad
gaireas
gairfean
gairgeach
gairid
gáiriteach
gairleog
gairm
gairmeach
gairmiúil
gairmoideachas
gairmscoil
gairneoir
gáirsiúil
gairtéar
gáirtheach
gaisce
gaiscíoch
gaiseite
gaiste
gáitéar
gal
gál
Seans gur foirm é gairm de:
gair »
gairm bain2 glao, scairt (gairm na cuaiche); fógra tionóil (gairm scoile, gairm slógaidh); cuireadh chun seirbhíse (tá gairm ó Dhia aige); ceird (gairm bheatha); gáir mholta (mo ghairm thú!) ► gairmneach bain2
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
gairm ar dhuine chun do thí, chun cruinnithe etc. (tháinig sé gan chuireadh gan iarraidh)
fógra ginearálta, gairm scoile
a bhaineann le ceird nó gairm (oideachas gairmiúil); proifisiúnta (scríbhneoir gairmiúil, imreoir gairmiúil)
gairm, scairt (lig sé glao as; glao an choiligh)
cleachtadh leighis; gairm lia
gradam nó gairm ollaimh
duine (óg, de ghnáth) a fhoghlaimíonn a cheird nó a ghairm faoi láimh oibrí oilte
gairm bheatha
gairm nó ordú cúirte, próiseas
oifig nó gairm an tsagairt
béic; glao, gairm (lig scairt leis)
béiceadh; glaoch, gairm (ainm, rolla, a scairteadh); briseadh amach, pléascadh (scairt an ghrian; rinne sé scairteadh gáire)
clisteacht ag déanamh ruda (pé acu as a foghlaim nó í a bheith sa duine féin); oilteacht gairme nó ceirde
gairm chúirte a sheachadadh, an dlí a chur, ar dhuine; fónamh, soláthar
focail nó abairtí speisialta a úsáidtear le hábhar nó gairm bheatha ar leith
duine atá oilte sa taobh praiticiúil d'ealaín, de cheird nó de ghairm etc.
