Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
glanadh
glanmheabhair
glanoscartha
glantachán
glantóir
glao
glaoch
glár
glas
glasáil
glasán
glasóg
glasraí
glasreo
glas-snaidhm
glasuaine
glé
gleacaí
gleacaíocht
gleadhradh
gleann
gleannach
Seans gur foirm é glaoigh de:
glaoch »
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
glaoch ar ais (ar ionadaí etc.); cealú (dlí)
glaoch ar ais
glaoch amach go hard agus go soiléir (rud a fhógairt ón altóir); dearbhú go poiblí (cogadh a fhógairt); poibliú (earraí a fhógairt); ordú, bagairt (duine a fhógairt as an teach); rabhadh (is maith an aire an fhógairt)
glao, scairt (gairm na cuaiche); fógra tionóil (gairm scoile, gairm slógaidh); cuireadh chun seirbhíse (tá gairm ó Dhia aige); ceird (gairm bheatha); gáir mholta (mo ghairm thú!)
gairm, scairt (lig sé glao as; glao an choiligh)
gairmneach, scairteach (glaoigh ar Sheán; ghlaoigh sé deoch); glao (glaoch ola, glaoch na mara)
glaoch; saighdeadh
rith, glaoch éileamh (tá ráchairt ar na ticéid)
béic; glao, gairm (lig scairt leis)
béiceadh; glaoch, gairm (ainm, rolla, a scairteadh); briseadh amach, pléascadh (scairt an ghrian; rinne sé scairteadh gáire)
nóta ard, glao, béic (scol amhráin; scol trumpaí)
béiceach, glaoch, gabháil fhoinn
glaoch nó ordú, chun dul faoi bhráid cúirte
