Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
húmas
hurá
hurlamaboc
husá
huscaí
i
í
ceann
iad
iaguar
iaidín
iall
iallach
ialtóg
iamh
iamhar
iar-
iarann
iarbháis
iar-bhunoideachas
iar-bhunscoil
iardheisceart
iarfhocal
ceann fir1 an chuid den chorp taobh thuas den mhuineál; meabhair, éirim aigne (fear a bhfuil an-cheann air); ceannaire, taoiseach (ceann teaghlaigh, ceann treora); barr (ceann tairne; ceann staighre, leapa); tús, tosach (ceann báid; chun cinn); deireadh (ceann téide); aonad (ceann amháin, dhá cheann) ► i gceann ag deireadh (i gceann seachtaine); i bhfeighil, ag freastal ar (i gceann a ghnóthaí, dul i gceann oibre); le chéile (rudaí a chur i gceann a chéile) ► Ceann Comhairle an duine a stiúrann imeachtaí sa Dáil ► ceann feadhna ceannaire, ceannasaí ► ceann tíre rinn talún ag gobadh amach san fharraige ► ceann urra duine a bhfuiltear ag brath ar a údarás, ceannaire ► thar ceann ar son; in ionad
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
rudaí nó daoine a thabhairt i gceann a chéile; teacht i gceann a chéile
píosa éadaigh nó ábhair eile le rudaí a choinneáil i gceann a chéile
dornán páipéar etc.; ualach droma arbhair etc.; rudaí ceangailte i gceann a chéile le sreangán nó i bpáipéar
cur rudaí i gceann a chéile ina mburlaí
ceann de dhá bhall ar an gceann a chloiseann; cumas éisteachta (tá cluas ghéar aige); rud ar dhéanamh cluaise (cluas pota, cluas cupa, cluas tobáin); imeall, ciumhais (i gcluas na coille)
clúdach éadaigh thart ar an gceann (mar chuid de chóta go minic), cochall; aon rud atá cosúil i ndealramh le húda
siúnta a bhfuil ceann de greamaithe ar bhonn docht, rud a chuireann i gcumas aon ní a ghreamaítear ar an gceann eile de casadh thart gan bhac (cathaoir sclóine)
bailiú, cruinniú (daoine); teacht i gceann a chéile
