Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
húmas
hurá
hurlamaboc
husá
huscaí
i
í
bun
iad
iaguar
iaidín
iall
iallach
ialtóg
iamh
iamhar
iar-
iarann
iarbháis
iar-bhunoideachas
iar-bhunscoil
iardheisceart
iarfhocal
bun fir1 an pháirt is ísle de rud (ó bhun go barr); stumpa (bun coinnle); deireadh (bun cúrsa); foinse (bun scéil); aird (bun na gaoithe); lorg (bun ruda a chur); caipiteal nó suim le a bheith ag cur leis (bun agus biseach airgid) ► ar bun curtha ar fáil, ag dul ar aghaidh ► faoi bhun níos ísle nó níos lú ná ► i mbun i bhfeighil, ag tabhairt aire do
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
cuid de leabhar atá deighilte amach le huimhir nó le teideal ar leith; canónaigh ardeaglaise i mbun tionóil le chéile
go, go dtí, i dtreo (dul chuig, chun, duine); maidir le, i dtaobh, i leith (go maith chuig Laidin, chun Laidine); le haghaidh (réidh chun bainte; cad chuige é sin?); oiriúnach i gcomhair (má bhíonn an lá chun féir); i mbun (cliste chun oibre); ar tí (bhí mé chun é a rá léi)
an t-oifigeach i mbun an chúisimh i gcúirt dlí
duine i mbun dorais i bhfoirgneamh
dul i mbun fiontair, dul sa seans
stíobhard; duine i mbun airgid i gcumann; sagart paróiste in Eaglais na hÉireann
