Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
scamhailéireacht
scamhard
scamhóg
scanadh
scannal
scannán
scannánaíocht
scanradh
scanraithe
scanróir
scanrú
scanrúil
scaob
scaobadh
scaoileadh
scaoilte
scaoilteacht
scaoilteog
scaoll
scaoth
scaothaire
scaradh
scaraoid
scanradh fir1 eagla thobann, sceimhle; rud iontach, uafás (tá scanradh cainte aige); saint (scanradh chun an tsaoil)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
corraíl, scanradh
taom uafáis a bhuaileann duine agus contúirt nó cruachás ag bagairt air, faitíos, scanradh
sealbhú, aimsiú (faigh do chóta agus bí liom); gnóthú (gheobhaidh sé an lámh uachtair ort); soláthar (fuair mé an dochtúir dó); dul trí, fulaingt (má fhaighim scanradh; fuair sí bás; náire a fháil); teacht ar (fuair sí airgead caillte); éirí (bhí an oíche ag fáil dorcha); teacht ar fhios nó ar eolas (fuair mé amach nach é a rinne é); bheith ábalta (ní bhfaighinn a leithéid a rá leat); soláthar, sroicheadh (níl fáil ar a leithéid; níl sé ar fáil, le fáil, go héasca)
rith croí (le scanradh etc.)
preabadh le scanradh etc.
scanradh curtha nó tagtha air
scanradh a chur nó a theacht ar dhuine
a chuirfeadh scanradh ort; furasta scanradh a chur air; uafásach (is scanrúil an dúil atá aige ann)
scanradh, scéin
scanradh uafásach, sceimhle; dearcadh fiáin sna súile; fiántas
liú ard géar le pian nó le scanradh etc.
