Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
sceipteach
sceir
sceird
sceiteach
sceiteadh
sceiteog
sceith
sceitheadh
scéithín
sceithire
sceitimíní
sceitse
sceo
scí
sciamhach
scian
sciar
sciata
sciath
sciathán
sciathóg
scibhéar
scidil
Seans gur foirm é sceitheadh de:
sceith »
sceitheadh fir urlacan; uibheacha síl a scaoileadh; brúchtadh, cur thar maoil (abhainn ag sceitheadh); scéal, rún etc., a scaoileadh amach; titim as a chéile (sceith an aill, an balla); scamhadh
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
leacht a ligean amach as árthach nó a ligean isteach in árthach eile; sileadh (ag doirteadh deor, fearthainne); ligean do leacht sceitheadh nó titim; caitheamh (dhoirt sé a neart)
milseog bhog chreathánach; sram sceite ainmhí
eachtraí, rá, cur síos; cur in iúl, sceitheadh (ná hinis orm)
sceitheadh thar bhéal árthaigh
díol, fógairt earraí le díol; craoladh, fógairt go poiblí (dán a reic); brath, sceitheadh ar (an tIúdás a reic iad); cur amú, caitheamh, diomailt (ag reic a maoine)
duine a chuirtear amach chun eolas a thabhairt ar ais nó chun sceitheadh ar an namhaid
urlacan; glóthach, sceith; sceitheadh; áit nó rud atá ina chíor thuathail, cosair easair
urlacan, cur amach; sceitheadh; scaipeadh
baint an chrotail de ghráinne nó de shíolta; oscailt sliogán éisc; sileadh, caitheamh (coirce ag scileadh); scealpadh (clocha ag scileadh); sceitheadh (rún a scileadh); stealladh (ag scileadh éithigh)
sceitheadh ar do thír le namhaid nó gníomh fill ina coinne
