Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
strus
stua
stuacach
stuacánach
stuaic
stuaicín
stuáil
stuaim
stuaire
stualainn
stuama
stuara
stuca
stucó
stuif
stuifeáilte
stuifiúil
stumpa
stunaire
sú
suaibhreos
suáilce
suaill
stuaim bain2 staidéaracht; ciall, gaois, críonnacht; foighne (tá stuaim mhór aici leis na páistí); intleacht, scil (as a stuaim féin a rinne sé é)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
ó áit nó ionad (bain as do phóca é, léigh mé as leabhar é, lig as an rang é, d'íoc sí as a tuarastal é, as measc na ndaoine, as gach aird); ó ábhar nó meán nó staid nó foinse (déanta as adhmad, nite as uisce, rinne sí as a stuaim féin é; baisteadh as a athair é); ó raon (as amharc, as éisteacht); i ndíth (as obair, as seilbh, tá sé as a mheabhair); de bharr (labhairt as fearg); dealú (a haon as a dó)
cábóg, duine gan stuaim; foirgneamh gan slacht
bailiúchán, carn; tionscnamh, stuaim (rud a dhéanamh ar do chonlán féin)
faoi stuaim, lán stuaime
