Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
stuaim
stuaire
stualainn
stuama
stuara
stuca
stucó
stuif
stuifeáilte
stuifiúil
stumpa
stunaire
sú
suaibhreos
suáilce
suaill
suaimhneas
suaimhniú
suainseán
suairc
suaitheadh
suaitheanta
suaitheantas
stuif fir4 ábhar nó mianach ruda; seasamh, buanfas (éadach a bhfuil stuif ann)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
rud a líonann spás agus is féidir a láimhseáil nó a fheiceáil, etc.; stuif nó substaint fhisiciúil; an stuif a ndéantar rud as, ar nós olann, cailc, cré, etc.; an rud atá i gceist nó faoi thrácht (ábhar na cainte); cúis (ábhar gáire); cúrsa (tá sé ag imeacht ar a ábhar féin); suim áirithe (ábhar airgid); sileadh i gcneá, angadh; duine a bhfuil tréith nó aidhm ar leith aige (ábhar dea-dhuine, ábhar sagairt); pas, beagán (tá sé ábhar daor)
stuif a úsáidtear chun blas a chur ar bhia, mar shampla, piobar, mustard, etc.
ainm, clú, teist an phobail ar dhuine (tá cáil an léinn air); mianach, stuif, cáilíocht (ball maith é ina cháil féin); suim, méid áirithe, cuid (cáil amhrais)
stuif crua ar dhathanna éagsúla a fhaightear ar ghrinneall farraigí áirithe, agus arb é creatlacha mhiondúile na farraige sin é
stuif a ndéantar rudaí a thumadh inti (dip chaorach)
clúdach nó deighilt le stuif (rubar nó plaisteach mar shampla) nach ligeann teas nó leictreachas tríd (Bíonn sreanga leictreachais inslithe)
áit faoi thalamh a mbaintear mianraí (mianach óir, guail); tréith, cáilíocht, stuif, substaint (tá an mianach ceart ann; mianach an léinn)
ábhar crua mar iarann nó chopar nó stán; cruas, stuif, mianach (fear a bhfuil miotal ann)
stuif láidir tacair a fhaightear as peitriliam, agus a ndéantar stocaí, léinte, rópaí, scuaba etc. as
feadán giolcaí; stuif, mianach; éirim (tá ríd ceoil ann)
