Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
toghthóir
tograch
togradh
toice
toicneáil
toighis
toil
toiliú
toiliúil
toille
toilleadh
toillíocht
toilteanach
toimhdiú
toimhseach
tóin
tointe
tóir
toirbhirt
toircheas
toirchim
toirchiú
TORTHAÍ GAOLMHARA
SAN FHOCLÓIR BEAG
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
toiliú, bheith ar aon intinn, teacht nó cur le chéile, réiteach
tabhairt (rud a dheonú do dhuine); toiliú, aontú (mar a dheonaigh Dia); é a bheith de ghrásta ionat (dheonaigh sé labhairt liom); toil (ba é deonú Dé é)
toiliú, déanamh de réir do thola (rinne sé mar a thogair sé); toil, mian (ar togradh)
aontú (toiliú le rud; thoiligh sé é a dhéanamh)
