Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
tosaitheoir
toscaire
toscaireacht
tost
tósta
tóstal
tóstalach
tosú
tótam
tothlú
trá
trábhaile
trácht
tráchtáil
tráchtaire
tráchtas
trádáil
trádmharc
traein
traenáil
tragóid
traidhfil
tráidire
Seans gur foirm é tosú de:
tosaigh »
tosú fir tús a chur nó a theacht le rud; tús, tosach
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
éirí díreach nó a dhéanamh díreach; aimsiú; tosú nó cromadh (ar) (díriú ar an obair)
múscailt as chodladh; preab (dúiseacht a bhaint as duine); bail an ruda atá dúisithe (bhí sí ina dúiseacht); tosú (inneall a dhúiseacht)
tobar; pointe tosaithe abhann nó srutháin, pointe tuismithe
cur ag fás, tosú ar fhás; socrú síos (fréamhú in áit; gaoth ag fréamhú ó dheas); teacht (ó)(fréamhú ó dhea-dhaoine)
tabhairt faoi dhuine nó faoi áit go tobann; bruíon a thosú; iarracht (thug sé ionsaí ar imeacht)
duine de na tosaithe taobh amuigh de na lántosaithe
ag tosú ag (ó thús go deireadh; ón taobh eile anall); a thagann as (duine ó Thrá Lí); de (d'fhógair sé ón altóir é); idir (míle ó chéile, i bhfad ón áit); ag teacht as (teas ón tine; cabhair ó Dhia); foinse (ó chroí nó ó bhéal; ná creid uaidh é); fáth, cúis (sáraithe ón lá, buí ó theas na gréine); díth (airím uaim é); gá (cad tá uait); leanúnachas (ó lá go lá, ó cheann ceann na tíre); ón uair a (ó bhí tú anseo cheana); mar gheall ar (ó tharla gur mar sin atá; ós agat atá an ceart) ó + an = ón; ó + a4 = óna; ó + is = ós; ó + ar3 = ónar; ó + ár2 = ónár
uaireadóir le lámh nó lámha is féidir a thosú agus a stopadh ar an bpointe trí chnaipe beag a bhrú
duine nach mbíonn ach ag tosú
siúnta i bhfuáil nó idir dhá chnámh; focail i ndiaidh a chéile ag tosú ar aon fhuaim nó litir
