Suiteáil an aip »
Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
treoshuíomh
tréshoilseach
trí
triacla
triail
triall
trian
triantán
triantánacht
tríchosach
tríd
trídhathach
tríleach
trillín
trilseán
trinse
trioblóid
trioc
tríocha
tríochadú
triomach
triomú
tríonóid
triantán fir1 fíor a bhfuil trí uillinn agus trí thaobh uirthi; aon rud cosúil leis (triantán de chíste) ► triantánach aid1
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
beart faoi ascaill; triantán éadaigh curtha isteach in ascaill cóta etc. chun é a líonadh amach
trácht, an pháirt de chos nó de bhróg a chuirtear ar an talamh; greim coise ar an talamh (bonn a ghabháil); an pháirt is íochtaraí de rud (bonn colúin, bonn triantáin); fáinne rubair thart ar roth; rian, lorg (ainmhí)
triantán talún a chruthaítear áit a sil-leagtar láib etc. ag béal abhann
triantán miotail nó adhmaid a chuirtear le rud chun é a fháscadh, nó isteach i rud chun é a scoilteadh
an chuid den mhatamaitic a bhaineann le línte, uillinneacha, triantáin, ciorcail etc.
fíor sholadach a bhfuil triantán mar bhonn agus mar thrí thaobh uirthi agus í ag teacht chun pointe ag a barr; aon fhoirgneamh den déantús seo, go háirithe na cinn a tógadh fadó san Éigipt timpeall ar thuamaí
brainse den mhatamaitic a dhéileálann leis an ngaol atá idir thaobhanna agus uillinneacha triantán
