Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
stampa
stampáil
stampálaí
stampán
stampdhleacht
stamrógach
stamrógacht
stán
stánach
stánadh
stánadóir
stánadóireacht
stánaí
stánaigh
stánáil
stánáit
stancán
stancánach
stancard
stáncheárta
standal
stang
stangadh
stán1, m. (gs. & npl. -áin, gpl. ~). 1. Tin. Earraí stáin, tinware. Canna stáin, tin can. 2. Tin vessel. Na stáin a ghlanadh, to clean the tins. 3. Fig: ~ a dhéanamh de dhuine, to flatten, to trounce, s.o. ~ a dhéanamh díot féin (ag ithe, ag ól), to fill oneself up (with food, drink), to gorge oneself.
stán2, v.i. Stare. ~adh ar dhuine, to stare at s.o. ~ sé idir an dá shúil orm, he stared me in the face. Bhí siad ag ~adh suas ar na fuinneoga, they were gazing up at the windows.
stán3 = stánáil2.
stán4 = staon2.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Glinnigh, stán, ar, peer, stare, at.
~ stáin, tinned food.
~ pháipéir, stáin, sheet of paper, of tin.
~ é an stánadh atá agat orm? Why are you staring at me like that?
~ stáin, tin can.
~ stáin, tinny sound.
~ stáin, handle of tin can.
~í cré, cruachré, stáin, earthenware, stoneware, tinware.
~ stáin, tin whistle.
~ stáin, tinsmith.
Tiocfaidh ~ ar do shúile ag stánadh ar na soilse, staring at the lights will dazzle your eyes.
~ stáin, tinfoil.
~ géar, folamh, intense, vacant, stare.
Cad é an ~ atá agat orm? Why are you staring at me?
