Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
eascra
éascú
easiontaoibh
easláinte
easlán
easmailt
easna
easnamh
easnamhach
easóg
easonóir
easpa
easpach
easpag
easpórtáil
eastát
easumhal
easurraim
eatal
eatramh
eatramhach
eibhear
eibleacht
easnamh fir1 ceal, easpa ► in easnamh ar ceal, ar iarraidh
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
caillteanas, cailliúint; díobháil, easnamh
ceal, easnamh (éagmais eolais; déanamh in éagmais, d'éagmais, ruda); cumha (éagmais a bheith ort i ndiaidh duine)
in easnamh; easpa nó ceal a bheith ann, gan a bheith iomlán
in easnamh
cheal, in éagmais, in easnamh, de dhíth (gan airgead, gan chosaint, gan déanamh, gan an t-am agam, gan mo chead, gan focal as); i dtaobh le (gan agam ach iad); (leis an diúltach) (dúirt sé liom gan teacht)
briseadh nó bearna i leanúnachas mar a bhfuil rud éigin in easnamh
rud éigin cearr, fabht, máchail; easnamh (tá a locht féin air); milleán (orm féin atá an locht)
