Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
faobach
faobhar
faobhrach
faobhrú
faocha
faofa
faoi
faoileáil
faoileán
faoileoir
faoilleach
faoisce
faoisceadh
faoisceán
faoiseamh
faoiste
faoistin
faoithin
faoitín
faolchú
faomhadh
faon
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
vótáil trí pháipéar a mharcáil agus a chur isteach i mbosca vótála faoi rún
cur i bhfolach, coinneáil faoi rún (an fhírinne a cheilt); cosc (ná ceil a chuid air); séanadh (do mhuintir a cheilt)
faoi rún, gan fhios
bíoma ceangail idir capaill agus céachta; rud ar dhéanamh bíoma ceangail (cuing céachta, cuing meá); banna, ceangal (cuing an phósta; faoi chuing rúin); scrogall talún idir dhá loch
faoi rún, faoi cheilt
rud deas a rá nó a deirtear faoi dhuine nó faoi rud (mol an óige, bhí moladh mór acu air); móradh (ag moladh Dé, moladh le Dia); comhairliú (mhol mé dó é a dhéanamh); cur chun tosaigh le haghaidh díospóireachta (rún a mholadh); breithiúnas (fágaim faoi do mholadh féin é); caint nó salm molta (moladh mairbh); aontú (ní raibh sé ach ag moladh leat)
diamhair, mistéireach, faoi rún
faoi rún, príobháideach; rúnmhar
duine a bhíonn fostaithe faoi rún chun eolas a bhailiú, go háirithe faoi chúrsaí míleata; duine a fhaireann daoine eile gan fhios
