Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
cógaiseoir
cógaisíocht
cogal
cogansach
coganta
cogantach
cogantóir
cogar
cogarach
cogarnach
cógas
cógaseolaí
cógaseolaíocht
cógaslann
cognadh
cognaíonn
cognann
cograch
cogradh
cogram
cogthach
coguas
coguasach
Seans gur foirm é cogar de:
cogair »
cogar, m. (gs. & npl. -air, gpl. ~). Whisper. 1. (a) ~ a thabhairt do dhuine, to whisper to s.o. Rud a rá i g~, to say sth. in a whisper. Dúirt sé i g~ liom (go), he whispered, confided, to me (that). ~ i gcluas, a word in one’s ear. ~ an philiúir, pillow-talk. ~ scéil a fháil, a thabhairt, do dhuine, to get wind of, give s.o. inside information on, a matter. Má ghlacann tú ~ uaimse, if you take my tip. ~! Whisper! ~ mé leat! ~ mé seo (leat)! Tell me in confidence. (b) Secret, conspiring, talk. ~ ceilge, secret plotting. ~ tréasa, murmur of treason. Fear cogair, secret conspirator. (c) ~ mogar, hugger-mugger. 2 = cograch.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Cogar i g~, a whisper in one’s ear.
Lucht cogair agus fill, treasonable conspirators.
Abair i gcogar é, say it in a whisper.
Tabhair cogar i ~ dó, whisper to him apart.
~ cogair, whispered remark.
Thug siad cogar dá chéile, they whispered to one another.
