Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
walrus
Walter
waltz
waltzing
wampum
wan
wand
wander
wanderer
wandering
wane
wangle
wangler
wangling
waning
wanness
want
wanted
wanting
wanton
wantonness
wapiti
war
Tá iontráil i bhFoclóir Nua Béarla–Gaeilge i dtaobh
wander »
wander. 1 v.i. a Táim ar an bhfán, táim ag fálróid. He is wandering about, tá sé ag fánaíocht, ag fálróid, thart. To let one's thoughts wander, do smaointe a ligean chun fáin. b To wander from the right way, claonadh ón mbealach ceart. To wander (away) from the subject, imeacht ón ábhar. My thoughts were wandering, bhí m'intinn ar seachrán. c (Of pers.) To wander in one's mind, speabhraídí, mearbhall intinne, a bheith ort. 2 v.tr. To wander the world, na réigiúin a shiúl.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN ENGLISH—IRISH DICTIONARY
ABAIRTÍ
IN ENGLISH—IRISH DICTIONARY
Wandering amongst the ruins, ag dul thart tríd na fothracha.
The wandering Jew, an Giúdach fáin.
To wander like a lost soul, bheith ar fán agus ar fuaidreamh.
Wandering tribes, ciníocha fáin.
Wandering from the subject, ag imeacht ón ábhar.
