Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
befog
before
beforehand
befriend
beg
began
beget
beggar
beggarly
beggary
begging
begin
beginner
beginning
begone
begonia
begot
begrime
begrudge
begrudgingly
beguile
behalf
behave
Tá iontráil i bhFoclóir Nua Béarla–Gaeilge i dtaobh
beggar »
beggar1, s. 1 Beggar (-man, -woman), fear, bean, déirce; bochtán m. Prov: Beggars cannot be choosers, is buí le bocht an beagán. S.a. HORSE-BACK. 2 F: Ógánach m; cuilceach m. Funny little beggar, cuilceach beag aisteach. Poor beggar! an sampla bocht! You're a lucky beggar! nach ort atá an t-ádh! tá an t-ádh i do chaipín!
beggar2, v.tr. 1 To beggar s.o., duine a chur ag iarraidh na déirce; duine a chur ag caitheamh na miotán, duine a chreachadh. 2 It beggars description, níl insint béil air, níl cur síos air.
ABAIRTÍ
IN ENGLISH—IRISH DICTIONARY
In beggar's garb, i gcló bacaigh.
F: A beggar on horseback, culaith shíoda ar bhacach, ar ghabhar.
A sturdy beggar, bacach urrúnta.
He gave the beggar a trifle, thug sé cúpla pingin don bhacach.
He never turned a beggar from the door, níor chuir sé bacach óna dhoras riamh.
The beggar to whom you give money, an bacach a dtugann tú airgead dó.
