Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
buairt
buaiteach
buaiteoir
bualadh
bualtrach
buama
buamáil
buan
buanaí
buanaitheoir
buanchoiste
buanfas
buannacht
buannaíocht
buannúil
buanseasamh
buanseasmhach
buanú
buarach
buartha
buatais
bucainéir
búch
Seans gur foirm é buan de:
uan »
buan aid1 a mhaireann, a sheasann, nach n-athraíonn choíche
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
síor-, buan-
marthanacht, seasmhacht, bail an ruda ata buan
mianach buan
buaine, tairise
a sheasann go buan
a dhéanamh buan
bua nó cumas rudaí a thabhairt ar ais san aigne (beidh cuimhne ar an lá seo fós); na rudaí ar fad a gcuimhníonn daoine orthu (más buan mo chuimhne; cuimhní cinn)
dúnta go docht; sábháilte; buan, seasmhach
neart, doichte; buaine, seasmhacht
gan a bheith buan
fiúntach; seasmhach, buan; deimhin, dearfa; suite daingean, dochorraithe; deiliúsach
domheanma bhuan
cumasach, cumhachtach (comh láidir le capall); iomadúil (buíon láidir fear); gustalach (feirmeoir láidir); buan, stóinsithe (bróga láidre; creideamh láidir); deacair a chasadh (goile láidir); dian ar na céadfaí (grian, deoch, láidir); iontach (is láidir nár leagadh mé); ardghlórach, fórsúil (guth, caint, láidir; gaoth láidir)
a leanann gan stad; buan, seasta; dílis (duine leanúnach)
stóinsithe, buan, dílis (cara seasmhach); marthanach (aimsir sheasmhach; dath seasmhach)
ina sheasamh (bloc seasta); buan, cónaitheach, rialta (post, éileamh, seasta); sásta (tá sé seasta leis féin)
buanfas, buaine
