Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
argillaceous
argle-bargle
argon
Argonaut
argosy
argot
arguable
argue
argue down
arguer
argufy
argument
argumentation
argumentative
argumentativeness
Argus
aria
Ariadne
Arian
arid
aridity
aright
arise
Tá iontráil i bhFoclóir Nua Béarla–Gaeilge i dtaobh
argue »
argue. 1 v.tr. a (Indicate) Cruthaíonn, taispeánann. That argues him to be a coward, sin cruthú nach bhfuil ann ach cladhaire. b Pléim, déanaim argóint faoi. To argue that sth. is impossible, a áiteamh nach féidir rud a bheith amhlaidh. 2 v.i. a Déanaim argóint (against sth., in aghaidh ruda). From that it can be argued..., dá réir sin is féidir a rá... b Déanaim díospóireacht, argóint(with s.o. about sth., le duine faoi rud). They are arguing about it, tá siad ag sáraíocht ar a chéile faoi.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN ENGLISH—IRISH DICTIONARY
ABAIRTÍ
IN ENGLISH—IRISH DICTIONARY
To argue from analogy, cás a bhunú ar chosúlacht.
He argued with much force that..., d'áitigh sé go bríomhar, fuinniúil, go . . .
He argued from the general to the particular, bhunaigh sé an argóint aonair ar an dteoiric ghinearálta; thug sé breith ar an gcás aonair de réir mar a bhíonn i gcoitinne.
To argue soundly, argóint a dhéanamh le réasún.
