TORTHAÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
airde bain4 chomh hard agus atá rud (slat ar airde) ► in airde thuas, suas
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
tógáil in airde (ardú ón talamh); cur suas nó chun cinn (ardú céime); dul suas (cnoc a ardú); tógáil (rud a ardú leat)
léibheann in airde ar éadan tí le suí amuigh air; urlár suíochán in airde staighre i bpictiúrlann nó in amharclann
mála líonta d'aer te nó de ghás a éiríonn in airde sa spéir
dúil i ruda milse, éisealacht; éirí in airde
sliabh coirceogach a chaitheann carraigeacha leáite, luaith dhearg, gal etc. trína bhéal in airde uaireanta
éirí ár dTiarna in airde ar neamh
seomra in airde faoi dhíon tí
gabháil fhoinn trí léim in airde ón ngnáthraon gutha agus anuas arís
in airde, thuas; taobh in airde
éirí ó thalamh de phreab (léim in airde ar chlaí); éirí, lingeadh, de dhroim ruda (léimfinn claí duit); tuirlingt de phreab (léim anuas de chapall); preabadh, bíogadh (léim sí as a codladh); eitilt (ag léim ó chrann go crann); sciorradh (ag léim ó scéal go scéal)
diúracán a theilgtear in airde sa spéir le cúlchaise de gháis theo
toirtéis, éirí in airde; spórt, sult, meidhréis; rírá, achrann; bruíon
rith beag ar do shuaimhneas; (le hainmhí) rith gan dul sna cosa in airde
an t-aer uachtarach; an t-aer díreach os ár gcionn (chaith sé in airde sa spéir é; amuigh faoin spéir); aeraíocht, gile, solas (is breá an spéir atá agaibh anseo)
go dtí áit nó céim níos airde (dul suas ar stáitse; suas an staighre, an sliabh); ar leibhéal níos airde (dhá urlár suas); ardaithe, éirithe (tá na costais suas); in airde (seas, éirigh, suigh suas; tá an ghealach suas); ar bun, cearr (tá rud éigin suas); beo (an t-aos óg atá suas anois); go hiomlán (glan suas an teach)
os do chionn, in uachtar, in áit níos airde (thuas an staighre; thuas sa spéir); in áit níos faide suas (an seomra thuas); sa deisceart (thuas i gCúige Mumhan); curtha suas (tá an díon thuas acu); á chaitheamh (ní raibh luid éadaigh thuas air); chun cinn, ar barr (an té atá thuas óltar deoch air)