Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
timpeallú
timpiste
tincéir
tindeáil
tine
tinfeadh
tiníl
tinn
tinneall
tinneas
tinneasnach
tinníocht
tinreamh
tinsil
tint
tinteán
tintreach
tintrí
tiocóg
tíofóideach
tíofún
tíogar
tíolacadh
tinn aid1 pianmhar, gan a bheith ar fónamh (cos thinn, súile tinne); cráite (tá mo chroí tinn dóite); breoite (tá sé tinn sa leaba)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
mothú cineáltais agus trua do dhuine atá tinn nó faoi bhrón
bean a thugann aire do na daoine tinne
lasadh, téamh; seargadh; a dhéanamh breoite nó tinn
easlán, tinn, gan a bheith ar fónamh
at beag tinn ar fhabhra na súile, sleamhnán
pianmhar, tinn; anróch, brónach
lán suas, bailithe, tinn tuirseach (de rud)
cabhair do dhuine atá tinn nó gonta nó go dtagann an dochtúir
scornach thinn, sceadamán nimhneach
méar bheag; clúdach cosanta do mhéar thinn
tinn, pianmhar; goimhiúil, binbeach
duine tinn nó breoite
bualadh fút ar shuíochán nó ar an talamh; bheith i seisiún (suí ar choiste; tá an chúirt ina suí); socrú síos (suí ar thalamh duine); éirí (an bhfuil sé ina shuí fós?); fanacht suas (suí le duine tinn); ligean ar cíos (talamh a shuí le duine); suíomh, socrú, bunú (shuigh sé campa ann; shuigh sé cíos orthu); áitiú (shuigh sé go daingean orm é); áit, loc (faire, suí seilge; suí rí); cathaoir, oifig (suí easpaig, an Suí Naofa)
pian, taom tinn (tinneas cinn, droma); cráiteacht (tinneas croí); buairt (ní hé atá ag cur tinnis air); breoiteacht (tinneas farraige); íona tuismidh (tinneas clainne; tinneas lao)
bail an ruda atá tinn; pianmhaireacht
