Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
stainc
staincín
stainnín
stair
stáir
stáirse
stáisiún
staitisticí
stáitse
stáitsíocht
stáitsiú
stálaíocht
stálaithe
stalc
stalcadh
stalcaire
stalla
stálú
stampa
stán
stánadh
stánáil
stáit could be a grammatical form of:
stát »
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
an ceann polaitiúil atá ar Roinn Stáit, mar shampla, an tAire Oideachais
léarscáil farraige mar aon le cóstaí, taoidí, doimhneacha agus tanaíocha, agus baill chontúirteacha eile; cáipéis scríofa oifigiúil ina dtugtar cearta agus pribhléidí, go háirithe ceann a thagann ó cheann stáit nó ó rialtas (cairt baile, cairt cathrach)
réigiún i dtíortha áirithe; ceann de stáit na hEilvéise
cosaint, caomhnóireacht; pátrúnacht (dul ar choimirce duine; faoi choimirce an stáit)
aontas stát nó náisiún a ritheann a ngnóthaí baile féin ach a ghníomhaíonn le chéile i gcúrsaí náisiúnta nó idirnáisiúnta (Stáit Aontaithe Mheiriceá, mar shampla); comhcheangal
aire, freagracht (cúram tí, cúraimí stáit); clann, teaghlach (lánúin gan chúram); dualgas, diúité (ag freastal ar mo chúram féin); gá (níl aon chúram agam de)
aonad airgid reatha i Stáit Aontaithe Mheiriceá, Ceanada, etc.
cuid roinnte (an roinn seo tíre); cuid ar leith (Ranna Stáit)
muintir uile aon tíre faoin rialtas céanna; críoch nó cuid de thír atá nasctha le cinn eile faoi aon rialtas amháin (mar shampla, Stáit Aontaithe Mheiriceá); an rialtas (agus a chuid feidhmeannach); dínit, stáidiúlacht
faoi choimirce nó faoi urraíocht an stáit
ceann stáit i bpoblacht; ceann oird rialta nó scoile nó cumainn
