Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
beartán
beartanna
beartas
beartha
béarthóg
beartphost
beartrach
beartú
beartúlacht
bearúch
béarúil
béas
béasach
béasaíocht
béascna
béasmhúineadh
beath-
beatha
beathach
beathachruth
beathadh
beathadhach
beathaidh
Seans gur foirm é beartú de:
beartaigh »
beartú, m. (gs. -taithe). 1. vn. of beartaigh1. 2. Plan, scheme, contrivance. Gan bheartú, unpremeditated.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Rud a bheartú i do lámh, to poise sth. in one’s hand for throwing.
Claíomh a bheartú, to brandish a sword.
Gunna mór a bheartú, to lay a cannon.
Luíochán a bheartú, to lay an ambush.
Bata a bheartú ar dhuine, to threaten s.o. with a stick.
Scéim a bheartú, to devise a scheme.
Cealg a bheartú, to plot treachery.
Bás duine a bheartú, to plan the death of s.o.
De réir mar a bhí beartaithe, according to plan.
Beartú ar rud a dhéanamh, to determine to do sth.
Tá beartaithe agam ar dhul ann, I have made up my mind to go there.
Ag beartú is ag ~eadh, scheming and faltering.
