Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
tubaiste
túcán
tufar
tuga
tugtha
tuí
tuige
tuile
tuilleadh
tuilleamaí
tuilleamh
tuillteanach
tuillteanas
tuilsoilsiú
tuilte
tuiltreach
tuin
tuineadh
tuinnín
tuíodóir
tuirbín
tuire
Seans gur foirm é tuil de:
tul »
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
buinneán, péacán; tuile mhear uisce, sconna
crua, géar, trom, tréan (obair dhian, tuile dhian; ná bí dian air)
tuile mhór a fhágann talamh faoi uisce (díle bháistí, díle deor); farraige
tuile (flosc cainte); díocas éachtach (flosc chun oibre)
tuile, díle, tulca (báistí etc.)
tuile tar éis fearthainne, fuarlinn
pluga uisce (sa tsráid, de ghnáth) ar féidir píopa a ghreamú de chun uisce a bhaint as na príomhphíopaí (Tugtar béal tuile air freisin)
dul isteach (i dtír) mar namhaid; fogha, ruathar; buinne, tuile mhear
tonn bháite; tonn tuile
taoide an-ard le linn lánré nó nuaré; tuile (rabharta feirge); raidhse, flúirse (bhí rabharta ar bhia againn)
tuile, díle (rilleadh báistí)
scaoileadh; stróiceadh; gearradh gránna, tuile, ruathar (roiseadh cainte, gaoithe)
scuabadh chun siúil, fuadach (sciob an ghaoth, an tuile, léi é); éileamh, ráchairt (bhí sciobadh ar an iasc)
scaird, píopa scairde (sconna uisce; sconna citil); tuile, rois (sconna cainte)
sruth, tuile; braon, deoir (níl sreabh sa tobar); néal (sreabh chodlata)
abhainn, sruthán; sruth, taoide (thuile)
aer nó uisce nó leictreachas ag rith; taoide; tuile; sileadh (sruth bainne, deor, fola)
líonadh agus trá na farraige dhá uair sa lá trí tharraingt na gréine agus na gealaí; tuile agus aife na farraige; sruth ag rith tríd an bhfarraige le linn tuile nó aife; tamall maith
dul amach na taoide tar éis tuile, aife (an ag trá nó ag líonadh atá sé?); maolú, ísliú (trá tobair; thráigh a mhisneach air)
sruth, uisce ar sceith (tá tuile san abhainn; tuile dheor, achasán); (le farraige) líonadh, teacht isteach (taoide thuile)
lán (tá an áit tuilte díobh)
tuile, díle; tonn, séideán; caise, taom (tulca goil, feirge)
